Aan mijn blogfans,

Vrijdag was ik hier naar het cybercentum gekomen om een blogbericht te posten. De verbinding was erg slecht maar daarbovenop werkte de muis van de computer niet goed. De eigenaar ging me eens tonen dat ze het wel deed. Ja hallo sneller dan tellen zag ik mijn blogbericht verdwijnen en kwam er een Franse tekst over een ei op. Ik kan deze tekst wel op mijn blog zetten. Dat zou grappig zijn maar daar hebben jullie niet zoveel aan.
Ik weet nu wel niet goed meer waar ik gebleven was met al mijn avonturen te vertellen. Want het is nu al een poos geleden dat ik nog iets van me liet horen.

Ten eerste begin ik me echt te ergeren aan het vlees dat hier op de markt verkocht wordt. Poten, huid, kop, bot en een beetje vlees…. alles ligt ten toon in de zon. Soms zie je mensen die het in stukken kappen met een bijl (das niets ergs aan), maar dan wel op een boomstam op de grond. Weet dat de grond hier uit zand en veel stof bestaat. Maar als je er passeert, vliegen er duizenden vliegen weg. Ik kon er blijkbaar lang tegen, maar in week vier maak ik me er echt vies van. Wellicht heb ik al zo’n vlees gegeten want je vind hier niets anders. Tenzij een net geslachte kip. Ah ja als we er niet te veel over nadenken valt het wel mee.

Vorige week ook echt geholpen met de afwas en niet gewoon op mijn gat zitten en de kommekes nog eens afspoelen. Er wordt hier op een houtvuur gekookt. De potten worden ingesmeerd met modder (zand met water, mss moeten we dat op kamp eens proberen ipv bruine zeep, het lijkt me alvast ecologischer) zodat het roet er nog kan afgewassen worden. Eerst met een stokje de aangebakken modderlaag verwijderen en nadien water erover en met zandkorrels alle resten wegvegen. Voila ze das het alternatief voor cif van bij ons he.

We hebben ook eens bonbons des arachides gemaakt. Niet echt moeilijk, gemalen noten en suiker laten karameliseren en goed roeren. Maar dan halen ze deze hete brei van het vuur, handen in een kom met water, wat brei op de handen en platduwen. Manman das echt te moeilijk voor mij. Mijn handen bijna verbrand, bonbons op de grond laten vallen. Ik zal alvast nog wat oefenen, misschien kan ik het dan eer ik terug ben. Dan kunnen jullie ook eens proeven van deze lekkernij.

Dit weekend naar het toeristische Rhumsiki geweest. We hadden er veel van verwacht, volgens de Bradt gids een mooi plekje. Niet echt veel toeristen gezien. Maar ook niet veel bijzonders waargenomen. Waarschijnlijk zijn we al gewend aan het mooie Kameroense landschap waardoor Rhumsiki niet tot de verbeelding sprak. We zijn ook geen toeristen meer he! Er was wel veel mist, waardoor de pic de Rhumsiki niet te zien was. We hebben ons geamuseerd en lekker vegetarische specialiteiten gegeten. De twee uur durende rit op de moto was wel wat minder comfortabel, maar we zijn wel terug thuis geraakt.

Wie graag een leuk overzicht van de eerste maand leest. Wil ik doorverwijzen naar Femke’s blog. De link vinden jullie hieronder.

Voila tot de volgende!

Nina